诗词类型：
shì hàn tián fù chéng shàng yuán bù yáng míng qīng
视旱田赋呈上元簿杨明卿
shū tí dàn dàn fēng chén biǎo, rù yǎn qún shān qīng wèi liǎo.
输蹄旦旦风尘表，入眼群山青未了。
cì téng yíng rì zi xiān hóng, qiáo mài dé shuāng huā jiàn lǎo.
刺藤迎日子先红，荞麦得霜花渐老。
cóng cí guǐ guài huà cūn tuǎn, gǔ sì qiān téng chū lín miǎo.
丛祠诡怪画村疃，古寺骞腾出林杪。
zhēng shān duō cì zhú fēi yuān, xià yán yǒu shí suí sù niǎo.
征衫多次逐飞鸢，下檐有时随宿鸟。
chū qíng dé qù hèn chí chí, dú yè bù mián yōu qiāo qiāo.
初晴得去恨迟迟，独夜不眠忧悄悄。
gōng rú lǎo jì zàn fú lì, wǒ lèi yóu lín zhōng qū zhǎo.
公如老骥暂伏枥，我类游鳞终屈沼。
yī zhāo wáng shì yǒu qī huì, bǎi lǐ mín qíng tóng tàn tǎo.
一朝王事有期会，百里民情同探讨。
xiáng yú yǔ gòng biàn děng jí, míng shì lí lóu zhú yōu miǎo.
详于禹贡辨等级，明似离娄烛幽眇。
gāo yī qiū lǒng huò wēi shōu, dī jìn bēi táng fān jǐn gǎo.
高依丘垄或微收，低近陂塘翻尽槁。
xiōng huāng yǒu shù hé jūn yī, bào yìng yú zhōng yòu fēn xiǎo.
凶荒有数合均一，报应于中又分晓。
bù néng jiū shí hài fēi qiǎn, tǎng shǐ cóng kuān ēn qǐ xiǎo.
不能究实害非浅，倘使从宽恩岂小。
zī xíng dào chù yù chūn fēng, pī fàng mò jiào fēn shù shǎo.
兹行到处欲春风，批放莫教分数少。
拼音：gōng rú lǎo jì zàn fú lì
平仄：平平仄仄仄平仄
韵脚：(仄韵) 入声十二锡