dào zi chéng èr shǒu
悼子乘二首
míng míng yǔ lù jí, xī xī suì shǐ gèng.
溟溟雨露集,熙熙岁始更。
líng chǔn gè yǒu huà, rén lǐ dú wú shēng.
灵蠢各有化,人理独无生。
niàn wǒ quán xià zǐ, yī jué rú cháo róng.
念我泉下子,一绝如朝荣。
shēng nán yǐ dài zhōng, hú wéi gòu yāo qióng.
生男以待终,胡为遘夭茕。
tiān duó liáng yǐ sù, ān guì yán rén míng.
天夺良以速,安贵颜仁名。
qīng chén bù xū shì, hán huì níng xuān píng.
清尘布虚室,寒晦凝轩屏。
sù cǎo lǚ tíng jiàn, āi niǎo wèi bēi míng.
宿草旅庭荐,哀鸟为悲鸣。
chàng huǎng lǐ qū rì, lǐ xùn yóu yòng qíng.
怅恍鲤趋日,礼训犹用情。
liú mù wú cún xíng, tì lèi jiāo zhān yīng.
流目无存形,涕泪交沾缨。
dòng yōu hé néng yǐ, tàn xī měi yí shēng.
恫忧何能已,叹息每遗声。
táng wéi kuàng qí jī, shī shū kōng fù yíng.
堂闱旷綦迹,诗书空复盈。
xī dàn cháng jiǔ huí, xīn lǚ chéng tuí bēng.
奚但肠九回,心膂成颓崩。
kuì fá yán líng dá, wú nǎi shāng wú míng.
愧乏延陵达,无乃伤吾明。
拼音:sù cǎo lǚ tíng jiàn
平仄:仄仄仄平仄
韵脚:(仄韵) 去声十七霰