诗词类型:
jīn mén sì zhōng jiàn lǐ xī tái yǔ èr qián wéi yǎn yì chàng hè sì jué
金门寺中见李西台与二钱(惟演易)唱和四绝
dì chéng chūn rì mào yán xié, èr lù chū lái shàng yì jiā.
帝城春日帽檐斜,二陆初来尚忆家。
wèi kěn jiāng yán xià chún cài, yǐ yīng zhī xuě shì yáng huā.
未肯将盐下莼菜,已应知雪似杨花。
shēng píng hè lǎo guàn chéng zhōu, qí mǎ fēng qián pà dǎ tóu.
生平贺老惯乘舟,骑马风前怕打头。
yù wèn jūn wáng qǐ fú zhú, dàn yōu wú xiè yǒu jiān zhōu.
欲问君王乞符竹,但忧无蟹有监州。
jiē shì suǒ chuán qián shì gù shì.
(皆世所传钱氏故事。
xī tái miào jī jì yáng fēng, níng shì.
)西台妙迹继杨风,(凝式)。
wú xiàn lóng shé luò sì zhōng.
无限龙蛇洛寺中。
yī zhǐ qīng shī diào xīng fèi, chén āi líng luò fàn wáng gōng.
一纸清诗吊兴废,尘埃零落梵王宫。
wǔ jì wén zhāng duò jié huī, shēng píng gé lì wèi quán huí.
五季文章堕劫灰,升平格力未全回。
gù zhī qián bèi zōng xú gēng, shù shǒu fēng liú shì yù tái.
故知前辈宗徐庚,数首风流似玉台。
拼音:shēng píng hè lǎo guàn chéng zhōu
平仄:平平仄仄仄平平
韵脚:(平韵) 下平十一尤