【原题】：
北轩老杏其大围春色向晚只开一花余悯其憔悴作诗嘲之

běi xuān lǎo xìng qí dà wéi chūn sè xiàng wǎn zhǐ kāi yī huā yú mǐn qí qiáo cuì
北轩老杏其大围春色向晚只开一花余悯其憔悴
chūn mù zhēng xiù fā, jiē jūn dú bù cái.
春木争秀发，嗟君独不材。
xū cán yī huā shǎo, qiáng zhú zhòng fāng kāi.
须惭一花少，强逐众芳开。
wán yàn rén shuí cǎi, wēi xiāng dié bù lái.
顽艳人谁采，微香蝶不来。
zhí wèi wú yòng wù, kōng ěr fèi zāi péi.
直为无用物，空尔费栽培。

“须惭一花少”平仄韵脚