【原题】：
方提干有端石砚池狭不能容不予携以归令匠者之疑其不返也书来见督以诗解嘲

fāng tí gàn yǒu duān shí yàn chí xiá bù néng róng bù yǔ xié yǐ guī lìng jiàng zhě
方提干有端石砚池狭不能容不予携以归令匠者
duān xī yǒu shí zǐ yù rùn, wèi yù liáng gōng shī zhuī zuó.
端溪有石紫玉润，未遇良工失追琢。
miǎo zāi chí miàn liè róng zhǐ, shuǐ zhì bù néng róng yī sháo.
眇哉池面劣容指，水至不能容一勺。
qián shān dào rén qǐng guī zhì, yào shǐ mò chí shǎo kāi tuò.
潜山道人请归治，要使墨池少开拓。
měi fán jiàn bù yuǎn lái zhēng, shì bì bù rán kōng yì duó.
每烦健步远来徵，事必不然空臆度。
zi rú bù wàng yí kuài wán, yǔ yì gǎn fù qiān jīn nuò.
子如不忘一块顽，予亦敢负千金诺。
huì lìng hé pǔ kàn huán zhū, qǐ rěn jīng shān cháng bào pú.
会令合浦看还珠，岂忍荆山长抱璞。
yī háo bù gǎn wǒ fēi yǒu, wàn qǐng nán liàng zǐ yí xué.
一毫不敢我非有，万顷难量子宜学。
wén dào nián lái hǎo shuō chán, chū jī zuì jì duō tān zhe.
闻道年来好说禅，初机最忌多贪著。
rèn wéi yǐ yǒu yǐ dà miù, jiǔ jiǎ bù guī fēi shuǎng yuē.
认为已有已大谬，久假不归非爽约。
jūn zhī zài cǐ yóu zài bǐ, dì shǐ sì hǎi hé zēng gè.
均之在此犹在彼，弟史四海何曾各。
xiào qīng wàn hú fù jiāng liú, suǒ yǒu jǐn kōng xīn jìng kuò.
笑倾万斛付江流，所有尽空心境廓。
qǐng duì shǐ zhě yī fǔ suì, yǔ gōng shǎo jiě tān chī fù.
请对使者一斧碎，与公少解贪痴缚。

“初机最忌多贪著”平仄韵脚