juān fēng
娟峰
dāng nián jīn huá xiǎo jiā ér, shén yóu jiǔ tiān xiá bā wéi.
当年金华小家儿，神游九天狹八维。
fáng líng zhī shān xiù ér qí, wèi lán yī shān qún shān tuī.
房陵之山秀而奇，蔚蓝一山群山推。
ér kěn xià gù tíng píng zī, zhū bèi zuò gōng qióng mén méi.
儿肯下顾停軿辎，珠贝作宫琼门楣。
mén qián luàn shí wú jīn yá, yī chì zhuǎn yǎn yáng wàn tí.
门前乱石无津涯，一叱转眼羊万蹄。
fén fén yáng gǔ jié fēn kuí ní, dūn míng jù niè gōng ér xī.
羒羒{羊古}羯纷躨尼，蹲鸣踞齧供儿嬉。
yǒu hè zhī sǒu bìn yǐ sī, shì xiá fēi xiá chī fēi chī.
有褐之叟鬓已丝，似黠非黠痴非痴。
ào nì qiào chān ér suǒ wéi, diào bì xí juǎn mí jié yí.
傲睨窍觇儿所为，掉臂席卷靡孑遗。
yī bēi jiàn fá ér lèi zhī, jí biān fēng yù hái yáo chí.
一杯见罚儿酹卮，亟鞭风驭还瑶池。
huàn biàn qǐ miè huāng shì fēi, bǐ cǐ shī dé shuí chéng kuī.
幻变起灭荒是非，彼此失得谁成亏。
jí yǒu ér wú dào nǎi jǐ, xiān zhě jiǎo kuài rén dé zhī.
即有而无道乃几，仙者狡狯人得知。
yǐ tōu ér míng zhēn jiàn cī, wǒ lái fǎng gǔ qiú duān ní.
以偷而名真见疵，我来访古求端倪。
shān wú liáng yǒu ér wú shī, jiā mù yì shí xiāng yīn yī.
山吾良友儿吾师，嘉木异石相因依。
rú kè rú zhuó rú bìn méi, míng fēng yǐ juān wú shǐ zhī.
如刻如椓如鬓眉，名峰以娟吾始之。
wèi gài piàn shí tǎng kě bēi, gèng qiǎn zǐ xū chī jué cí.
为丐片石傥可碑，更遣子虚摛厥辞。
拼音：zhū bèi zuò gōng qióng mén méi
平仄：平仄仄平平平平
韵脚：(平韵) 上平四支