qī xián táng
栖闲堂
fēn fēn shì jiè duō jīn bǎo, shì mì yī xián hé chǔ tǎo.
纷纷世界多金宝，试觅一闲何处讨。
tiān gōng jì xián yì xī xián, shì yù rén rén máng lǐ lǎo.
天公忌闲亦惜闲，似欲人人忙里老。
cháng ān dào shàng rén rú yān, xìn yǒu yīn yáng cuò hūn xiǎo.
长安道上人如烟，信有阴阳错昏晓。
shí shēng yī chǐ wǒ lèi qú, yù dài jīn yú wèi shuí hǎo.
食升衣尺我类渠，玉带金鱼为谁好。
shàng ér gōng xiāng xià bǎi guān, yāng zhǎng qí shēn fā huá hào.
上而公相下百官，鞅掌其身发华皓。
chū lín mín shù huò kuì sè, guī duì qī ér réng rè nǎo.
出临民庶或愧色，归对妻儿仍热恼。
nóng shāng gōng jiǎ gè yǒu yì, hé kuàng chàng yōu jí yú zào.
农商工贾各有役，何况倡优及舆皂。
qǐ rú lǎo gōng fù wū kàn qīng shān, píng dì yú lín gān zhǒng dào.
岂如老龚缚屋看青山，凭地于邻甘种稻。
yǒu nán kěn huò nǚ xí fǎng, bù hè lí gēng shì wēng ǎo.
有男肯获女习纺，布褐藜羹事翁媪。
tiān lián lǎo gōng máng wèi pín, bào yǐ yī xián fēi cǎo cǎo.
天怜老龚忙为贫，报以一闲非草草。
nǎi zhī fù guì tiān bù xī, xián chù xián rén gǔ lái shǎo.
乃知富贵天不惜，闲处闲人古来少。
wèn gōng hú wéi xián chù qī, gào yǐ zhōng tián wài wú rǎo.
问龚胡为闲处栖，告以中恬外无扰。
jiā chuán gǔ shū shù wàn juǎn, chōng dòng yá qiān sì wéi rào.
家传古书数万卷，充栋牙签四围绕。
xìng lái niān dú fú dù yú, xìng jìn liú cán tīng tí niǎo.
兴来拈读拂蠹鱼，兴尽留残听啼鸟。
huā yīn zuò jiǔ kàn rì zhuǎn, yè jìng xíng xī rèn fēng sǎo.
花阴坐久看日转，叶径行稀任风扫。
wèn xián hé wèi zuò hé shuō, kǒu bù néng yán xīn zì le.
问闲何味作何说，口不能言心自了。
chū cóng tài bái dé wēi yù, wǎn xiàng yuān míng bǎo wèn dào.
初从太白得微遇，晚向渊明饱问道。
qū qū nǐ yì yǐ bù xián, fēi zuò fēi xiū cǐ qí shāo.
区区拟议已不闲，非作非休此其稍。
wǒ wén rú shì sān tàn xī, kǔ hèn dāng nián guī bù zǎo.
我闻如是三叹息，苦恨当年归不早。
xián zhōng zhī wèi kěn jiàn fēn, yì yù zhū máo jìng hú xiǎo.
闲中之味肯见分，亦欲诛茅镜湖小。
拼音：yù dài jīn yú wèi shuí hǎo
平仄：仄仄平平仄平仄
韵脚：(仄韵) 上声十九皓 (仄韵) 去声二十号