原题：同闲止和倦知感事诗触景增愁乃摆落而托俳谐体仍用其一东韵

tóng xián zhǐ hé juàn zhī gǎn shì shī chù jǐng zēng chóu nǎi bǎi luò ér tuō pái xié
同闲止和倦知感事诗触景增愁乃摆落而托俳谐
xiǎo yǔ shēng hán wén ruì jǐn, gōng tóng sǎo kòu yǔ píng róng.
小雨生寒蚊蚋尽，功同扫寇与平戎。
xī shēn yù xiào dān yín dǎo shù xī shù biān shēn wéi láng xiān kǔ yín suǒ de jù, zài jiǔ yīng cán wèn zì xióng.
息身欲笑耽吟岛（数息树边身为阆仙苦吟所得句），载酒应惭问字雄。
mèng liàn sì yú hé yè bǐng wèi yù quán sì yú chí, xián qī shè yā zhú zhī gōng.
梦恋饲鱼荷叶饼（谓玉泉寺鱼池），闲期射鸭竹枝弓。
tiān yí wǒ bèi bīng gē wài, sāo shǒu mó xū hé yī dōng.
天遗我辈兵戈外，搔首摩须和一东。

“天遗我辈兵戈外”平仄韵脚