【原题】：
余所寓僧舍蜂简忽散去仅留其半僧云分蜂时每如此寻复追求再得之貯以别龛感而成诗

yú suǒ yù sēng shè fēng jiǎn hū sàn qù jǐn liú qí bàn sēng yún fēn fēng shí měi
余所寓僧舍蜂简忽散去仅留其半僧云分蜂时每
měi féng qíng rì jìng fēi fān, hū wèi qún jū fù zé yán.
每逢晴日竞飞翻，忽为群居负责言。
gān měi rì chōng cí huàn yǎng, pán cáng suì jiǔ niàn téng qiān.
甘美日充辞豢养，蟠藏岁久念腾骞。
qū yá zhà jué péng cáo shǎo, fēn yì yí yīn zhī shù fán.
趋衙乍觉朋曹少，分邑疑因支庶繁。
mò shǐ wú qíng tóng yàn què, jiē chú dé shí yǔ xuān xuān.
莫使无情同燕雀，阶除得食语喧喧。

“分邑疑因支庶繁”平仄韵脚