zì tàn
自叹
bā shǔ jiǔ diāo bì, shāng zāi yuǎn cháo tíng.
巴蜀久雕敝,伤哉远朝廷。
dà dào wǔ hú lí, jiā gǔ kùn huáng míng.
大道舞狐狸,嘉谷困蝗螟。
wǒ cháng xíng qí yě, suǒ zài wén wéi xīng.
我尝行其野,所在闻惟腥。
tàn xī mò néng jiù, shú shì tì lèi líng.
叹息莫能救,熟视涕泪零。
jīn nián bù zì yì, shǔ dāng àn bāng xíng.
今年不自意,属当按邦刑。
píng shí yǔ yún hé, gǎn jù wàng shēng líng.
平时语云何,敢遽忘生灵。
nǐ yú wàn rèn yuān, náo yǐ yī cùn tíng.
拟于万仞渊,挠以一寸筳。
xián zhě xiāng gào jiè, ān zuò kàn kōng líng.
贤者相告戒,安坐看空囹。
yú zhě gù zhī xiào, wèi wǒ bù zì níng.
愚者顾之笑,谓我不自宁。
wǒ fēi è jìng lè, dú xíng kǔ líng dīng.
我非恶静乐,独行苦伶仃。
mí fèi lǐn zhōng sù, bēn zǒu hé qián líng.
糜费廪中粟,奔走合前铃。
kǒng rú zhí jīn chuí, ér sòng mài qīng qīng.
恐如执金椎,而诵麦青青。
guǒ yù zhōng shì yòng, zhū gōng nǎi yí xíng.
果欲中世用,诸公乃仪型。
拼音:ér sòng mài qīng qīng
平仄:平仄仄平平
韵脚:(平韵) 下平九青