bā jùn tú
八骏图
mù wáng bā jùn tiān mǎ jū, hòu rén ài zhī xiě wèi tú.
穆王八骏天马驹，后人爱之写为图。
bèi rú lóng xī jǐng rú xiàng, gǔ sǒng jīn gāo zhī ròu zhuàng.
背如龙兮颈如象，骨竦筋高脂肉壮。
rì xíng wàn lǐ sù rú fēi, mù wáng dú chéng hé suǒ zhī?
日行万里速如飞，穆王独乘何所之？
sì huāng bā jí tà yù biàn, sān shí èr tí wú xiē shí.
四荒八极踏欲遍，三十二蹄无歇时。
shǔ chē zhóu zhé chèn bù jí, huáng wū cǎo shēng qì ruò yí.
属车轴折趁不及，黄屋草生弃若遗。
yáo chí xī fù wáng mǔ yàn, qī miào jīng nián bù qīn jiàn.
瑶池西赴王母宴，七庙经年不亲荐。
bì tái nán yǔ shèng jī yóu, míng táng bù fù cháo zhū hóu.
璧台南与盛姬游，明堂不复朝诸侯。
bái yún huáng zhú gē shēng dòng, yī rén huāng lè wàn rén chóu.
《白云》《黄竹》歌声动，一人荒乐万人愁。
zhōu cóng hòu jì zhì wén wǔ, jī dé lěi gōng shì qín kǔ.
周从后稷至文武，积德累功世勤苦。
qǐ zhī cái jí sì dài sūn, xīn qīng wáng yè rú huī tǔ.
岂知才及四代孙，心轻王业如灰土。
yóu lái yóu wù bù zài dà, néng dàng jūn xīn zé wéi hài.
由来尤物不在大，能荡君心则为害。
wén dì què zhī bù kěn chéng, qiān lǐ mǎ qù hàn dào xìng.
文帝却之不肯乘，千里马去汉道兴。
mù wáng dé zhī bù wéi jiè, bā jùn jū lái zhōu shì huài.
穆王得之不为戒，八骏驹来周室坏。
zhì jīn cǐ wù shì chēng zhēn, bù zhī fáng xīng zhī jīng xià wèi guài.
至今此物世称珍，不知房星之精下为怪。
bā jùn tú, jūn mò ài.
八骏图，君莫爱。

“能荡君心则为害”平仄韵脚