zá gǎn
杂感
dà kuài záo hùn dùn, hún hún xuán dà huán
大块凿混沌，浑浑旋大圜；
lì shǒu bù néng suàn, zhī yǒu jǐ wàn nián.
隶首不能算，知有几万年。
xī xuān zào shū qì, jīn shǐ suì wǔ qiān
羲轩造书契，今始岁五千；
yǐ wǒ shì hòu rén, ruò jū sān dài xiān.
以我视后人，若居三代先。
sú rú hǎo zūn gǔ, rì rì gù zhǐ yán
俗儒好尊古，日日故纸研；
liù jīng zì suǒ wú, bù gǎn rù shī piān.
六经字所无，不敢入诗篇。
gǔ rén qì zāo pò, jiàn zhī kǒu liú xián
古人弃糟粕，见之口流涎；
yán xí gān piāo dào, wàng zào cóng zuì qiān.
沿习甘剽盗，妄造丛罪愆。
huáng tǔ tóng tuán rén, jīn gǔ hé yú xián
黄土同抟人，今古何愚贤；
jí jīn hū yǐ gǔ, duàn zì hé dài qián?
即今忽已古，断自何代前？
míng chuāng chǎng liú lí, gāo lú zhēng xiāng yān
明窗敞流离，高炉蒸香烟；
zuǒ chén duān xī yàn, yòu liè xuē tāo jiān
左陈端溪砚，右列薛涛笺；
wǒ shǒu xiě wǒ kǒu, gǔ qǐ néng jū qiān!
我手写我口，古岂能拘牵！
jí jīn liú sú yǔ, wǒ ruò dēng jiǎn biān
即今流俗语，我若登简编；
wǔ qiān nián hòu rén, jīng wèi gǔ lán bān.
五千年后人，惊为古斓斑。

“古岂能拘牵”平仄韵脚