【原题】：
予家畜狸花二猫一日狸者获鼠未食而花者私窃之以去家人不知以为鼠自花获也因感而作二猫诗

yǔ jiā chù lí huā èr māo yī rì lí zhě huò shǔ wèi shí ér huā zhě sī qiè
予家畜狸花二猫一日狸者获鼠未食而花者私窃
lí māo dé shǔ huó wèi shí, xì jú zhī dì huò qián hòu.
狸猫得鼠活未食，戏局之地或前后。
māo qī shǔ kùn zòng bù zhú, qǐ fáng jué lèi dài qí shǒu.
猫欺鼠困纵不逐，岂防厥类怠其守。
huā māo jiǎo jì cì lí dài, tiē ěr tōu xián bèi zhī zǒu.
花猫狡计伺狸怠，帖耳偷衔背之走。
jiā rén mò jiū lí suǒ de, zhī jiàn huā xián shǔ zài kǒu.
家人莫究狸所得，只见花衔鼠在口。
yǔ yīn qiè chān jiàn běn mò, què xiào jiā rén fǎn néng fǒu.
予因窃觇见本末，却笑家人反能否。
zhǔ rén yǎng māo bù zhī yòng, miù báo lí néng fú huā hòu.
主人养猫不知用，谬薄狸能服花厚。
huā suī lì shǔ nǎi qī zhǔ, qiè lí zhī gōng yì huā chǒu.
花虽利鼠乃欺主，窃狸之功亦花丑。
rén jiān diān dǎo cháng dà cǐ, lì hài yú māo fù hé yǒu.
人间颠倒常大此，利害于猫复何有。

“窃狸之功亦花丑”平仄韵脚